സതീശൻ
മരങ്ങളാകാം മരവുരി ധരിക്കാം
ഒരേയിടത്തില്‍ പരാഗം നടത്താം ..
കാമം വിളമ്പാം കൂട്ടിനു വിളിക്കാം ,
കുടുംബ ബന്ധത്തിന്റെ ആത്മാവ് തോണ്ടാം ..
മരങ്ങളാകാം മരവുരി ധരിക്കാം
ഒരേയിടത്തില്‍ പരാഗം നടത്താം ..
പുതിയ സുരതങ്ങള്‍ക്ക് മേല്‍പ്പാട്ട് മൂളാം,
പഴയ കാമനകളെ പാടെ ത്യജിക്കാം.
ഞങ്ങളായ് നിങ്ങളായ് അതിരിട്ടു നിര്‍ത്താം ,
നാമെന്ന കല്‍പ്പനകള്‍ പാടെ മറക്കാം.
പെണ്ണിന്റെ കണ്ണിലെ പെണ്മയെ വെറുക്കാം,
കന്നിമാസകൂത്തില്‍ ബന്ധം മറക്കാം ..
സ്വന്തം സുഖങ്ങള്‍ക്ക് താരാട്ടു പാടാം,
സാന്ത്വനിപ്പിച്ചെന്ന് വീണ് വാക്ക് ചൊല്ലാം .
മരങ്ങളാകാം മരവുരി ധരിക്കാം
ഒരേയിടത്തില്‍ പരാഗം നടത്താം ..
നാണം മറക്കാതെ നാണം നടിക്കാം ,
മേനി തുടിപ്പിനാല്‍ കാര്യം ജയിക്കാം .
ഉദ്ബോദനങ്ങള്‍ക്ക് കച്ചകെട്ടുമ്പോള്‍ ,
അമ്മിഞ്ഞ ദാഹമായ് ഒരുകുഞ്ഞു തേങ്ങി.
അയ്യപ്പെനെന്നിലൊരു കവിതയായ് പെയ്തു,
പുതു "പൊലയാടിമക്കള്‍ക്ക് പൊലയാണ് പോലും" *
സമര്‍പ്പണം
പെണ്ണിലെ പെണ്മയും ആണിലെ ആണത്തവും നഷ്ട്ടപെട്ട സമൂഹത്തിനു ,ആശയങ്ങള്‍ക്ക് ....
* അയ്യപ്പന്‍റെ പുലയാടിമക്കള്‍ എന്ന കവിതയിലെ വരികള്‍
